we kregen een mooi fruitkommetje met wat yoghurt, en appelcake. Het was héél lekker, maar het "gezonde" moet vast in de portie hebben gezeten ... buiten dat was deze B&B ervaring echt geweldig!!
De andere gasten waren zoals het Amerikanen betaamd echte spraakwatervallen. Ze kunnen niet alleen goed praten, ook luisteren doen ze graag; ze vinden het toch allemaal zo GREAT en WAAW en AWESOME dat we helemaal van België via Calgary in deze Bed and Breakfast zitten.
Nog wat met de dolle labrador GRACE gespeeld, en met hele lading hike-informatie van de gastvrouw vertrokken we naar Waterton & Glacier NP.
Op weg naar Waterton was het nog grijs en koud. Maar toch al niet meer regenachtig zoals de dag ervoor.
De eerste aanblik die je krijgt als je het park binnen komt, is het majestueuze Prince of Wales hotel. Ik had op review sites gelezen dat het vanbinnen wat vergane glorie is; oud was het idd, maar daardoor had het veel charme, en de lobby met zicht op het grote meer ervoor is echt knap.
We wilden de hike naar Rowe Lake doen, op aanraden van onze gastvrouw. De wandeling startte in het bos; voor het eerst kregen we wat Grizzly-encounter angst. We volgden de raad goed op om veel lawaai te maken; moet goed geholpen hebben, want we hebben geen enkel dier gezien. We hadden er zo stevig de pas ingezet, dat we na een uur wandelen echt bekaf waren. Het moet ook een groot hoogteverschil geweest zijn, want dat voelden we goed in het hoofd. Wat getwijfeld om terug te keren, maar toch even doorgezet en ineens waren we bij een klein mooi binnenmeertje omringt met bloeiend “berengras”. De eekhoorns daar hadden wel de slechte gewoonte aangeleerd om te komen bedelen; ze waren letterlijk handtam.
Rond 15u waren we terug in Waterton centrum: een klein dorpje, vergeven van de herten. Overal zie je ze liggen; wel schattig die kleine bambi’s.
Een hamburger & slaatje op een terrasje later, zetten we onze trip verder naar Glacier NP. Bij het uitrijden van Waterton NP zagen we een zwarte beer in de verte.
De dame aan de inkom van Glacier vond het geweldig dat we gingen overnachten in haar thuisstadje dus ze liet ons gratis binnen. We zijn naar Many Glacier point geweest; prachtig daar! Akelig wel hoe ver die gletjers teruggetrokken zijn. De tijd in dit park was véél te kort, we hadden nog graag tot een gletjer gewandeld. Maar bij het uitrijden van het park waren we very Lucky: EEN GRIZZLY! Net toen we doorhadden waarom iedereen langs de weg stopte, en we uitstapten, rees er een beer op uit het veld, op zo’n 150m van de weg, en schraapte zich wat tegen een boom: CAMERAAAAAA, nee, net te laat!! Het beest verdween weer in het veld, en we liepen wat vooruit voor een beter camera-plaatsje, toen de parkranger met veel geklap en geschreeuw het beest terug in het veld moest jagen!! Gelukkig hebben we wel nog veel foto’s (300m afstand).
We hadden nog 1,5u rijden voor de boeg: het was enorm mistig, en onderweg kwamen we veel loslopende koeien tegen. Bijna reden we zelfs een kalfje aan. Achteraf hoorden we dat deze koeien eigendom zijn van de indianen, en er eentje aanrijden kan je serieus in de problemen brengen, met hoge boetes en zo erbij. We stopten bij een tankstation in het plaatsje “blackfoot”: wat een gure plaats: arme indianen en zo; brrrr
Van ver leek het dorpje Valier – begin 1900 nog gesticht door Belgen – erg aantrekkelijk, maar bij het binnenrijden fronsten we toch onze wenkbrauwen: hier kan toch geen B&B liggen???
Maar waarempel, op het einde van de zandweg 3th street dook daar een groot mooi onderhouden huis op: the Stone school inn b&b: de man die open deed had pas een oogoperatie gehad; dat leek wel akelig. Toen de gastvrouw beneden kwam, wisselden we even een blik van “zijn we weg?” Knettergek leek ze, maar haar kamerjas en verwarde grijze haren had ze meer weg van een heks dan van een gastvrouw; het plaatje klopte niet; het huis & kamers waren zo mooi en goed onderhouden, maar de eigenares was niet navenand … we zijn gebleven en zonder spijt! Een pizza gaan eten in het enige restaurantje van de stad; hééééél smerig, maar de pizza was overheerlijk, en de lokale mensen heel vriendelijk.
Een zalige nacht gehad in het grote bed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten