We reden voor meer dan een uur, constant links-rechts kijkend, terug naar het hoogste meer van de Grand Tetons, maar het enige wat te zien was waren herten; véél herten; het hele bambi-verhaal is me al 60x te boven gekomen, maar tja, herten … die zie je bij ons ook hè.
Intussen was de zon al aardig boven de bergen uit, en onze hoop op spectaculaire foto’s was beneden alle peil. Tot plots voor de lodge van Jackson lake, we een koppel zagen foto’s maken van iets in de vallei; het bleek een mega grote kudde ELK te zijn! Waaw; het tafereel deed denken aan Jurassic Park!
We namen een koffietje + lekkere koffiekoek in de prachtige lodge: hier kon je vanuit de luie zetel een goed zicht houden op de vallei – waar nog steeds die 100den ELK in liepen. Na enkele kaartjes geschreven te hebben, en een half uur aan de lijn gehangen met mama Maria, zus Karolien en moeke Koeken, gingen we maar eens een kijkje nemen bij de ranger die buiten op het terras stond met een ferme verrekijker: das toch altijd heerlijk interessant; die uitleg van de parkrangers, en de interactie van die immer enthousiaste en leergierige Amerikanen!
Op de terugweg nogmaals tevergeefs gespot naar een Moose (waarvan we op dat ogenblik nog overtuigd waren er nog geen gezien te hebben).
We stopten bij Jenny lake, om met de overzetboot een kleine hike te doen. Het begon net te druppelen – volgens de ranger in het visitor center zelfs een stormpje – maar we gingen toch, net als een hele massa andere toeristen: holy cow; hier is het toch ook wel even druk als Yellowstone!
We hadden een foldertje mee met de te wandelen route: ’t zou maar 1,5u heen en terug zijn, maar o-o, dat was toch wel niet te onderschatten: grote hoogteverschillen maar de klim was het waard: je kreeg op de rots echt een “I’m on the top of the World” gevoel.
Plots dreigde er weer een donkere wolk, dus we zijn in snel tempo terug naar de boot gewandeld. Vlak voor het instappen heeft Jurgen nog een Bald Eagle kunnen trekken; blijkbaar was de hele boot naar de vogel aan het kijken, maar ikzelf heb dat volledig gemist
We waren behoorlijk moe van de hike; we zijn nog was voedingswaar gaan inslaan in de grote hypermarkten, en daarna een douschke. Rond 18u30 waren we weer aan het rondsnuisteren in de shops van Jackson hole.
We zagen een heel leuk terrasje, waar we een reservatie maakten om te dineren. Nog tientallen winkels later, hebben we op dat terras immens genoten van onze zalm en lam + in verhouding prijzige, maar lekkere, wijn.
Nog wat was gedaan in het wassalon van het hotel, en dan onder de wol voor de 850km tocht van morgen terug naar het noorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten