Vandaag moesten we terug in Banff zien te geraken, over de 275km lange prachtige bergweg. Eigenlijk was er geen tijd meer voor, maar toch deden we de 50km lange (enkele!) rit naar Maligne lake.
Medicine Lake, halverweg naar Maligne lake
De weg ernaartoe is normaal vol met wildlife, maar op deze bloedhete zomermiddag zullen al die elanden en beren wel onder een struikje hebben liggen puffen.
De BBQ-restjes kregen een 2de kans op een mooie picknicktafel aan het meer.
We hadden wel zin om met een bootje het lange, smalle meer af te varen, maar de tijdsnood verhinderde dat. Dan maar even bootje baden in het ijskoude water en de 50km snel terug gereden.
Op de Icefield parkway stopten we nogmaals bij het Columbia ijsveld, waar we deze keer wel op tijd waren voor de begeleide toch naar de Athabasca-gletsjer. Men zei hier en daar dat het de warmste dag van het jaar was, maar op aanraden van ma en pa deden we toch maar een lange broek aan, en ging het dikste vest mee op de grote bus met monstertruck-achtige banden. De chauffeur van deze ijs-explorer gaf entertainende goede uitleg gedurende de rit naar, en op de gletsjer. Het is wel een touristische bedoening; beeld je in, een cirkel van pakweg 100m doorsnee, midden op het ijs, waarop 2 bussen staan met daarlangs de lading van zo’n 150 touristen van alle nationaliteiten, die op 15min allemaal de perfecte foto willen maken … zie je het voor je?
Niettegenstaande was het een schitterende ervaring. Zo vreemd dat de pakken ijs onder je daadwerkelijk bewegen!
We hadden 2 lege flesjes bij, die we vulden met het ijskoude kraakheldere gletjserwater: overheerlijk en beter dan EVIAN.
De gids vertelde dat het hier in de winter met gemak tegen de -60° gaat, binnen 3 weken kan het hier al weer terug gaan sneeuwen ... dat wetende hebben we mega chance met het weer, hoewel trop is te veel (30°+ !)
Het was al tegen half 7 toen we uit de bus stapten, en we moesten nog 180km rijden; niet goed als je in een B&B slaapt! De terugweg bekoorde ons zowaar nog meer dan de heenrit van eergisteren: de avondzon scheen prachtig over de grillige pieken bekleeft met dikke gletsjers.
Met wat snelheidsovertredingen waren we toch al voor 21u bij onze gastvrouw; de b&b ligt heel gunstig: pal tegen het begin van het bruisende centrum. Nog wat foto’s van hertjes die van de hagen in de naast gelegen Kerktuin aan het eten waren.
We zijn nog gaan dineren bij een kaasfondue restaurant, waar we steengril namen op het terras!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten