We hebben het inpakken en zo dan maar heel op het gemak gedaan, en na het inleveren van de sleutels hebben we het nieuwe visitorcenter van de canyon bezocht:
Gloednieuw prachtig gebouw waarin haarfijn de geschiedenis van Yellowstone wordt uitgelegd, met de nadruk op het feit van de ‘supervolcano’.
Nog een dubbele expresso en een latte to go, en op naar de laatste loop van Yellowstone: Te beginnen met de canyon: deze is toch wel adembenemend mooi: eerst hikten we het steile stuk naar de upper falls: je kon echt op de richel van de afgrond van het bulderende water gaan staan.
Wel héél erg druk over heel dit stuk van Yellowstone, alsook vandaag heel warm! Bij een volgende “scenic overlook” over de Canyon stond een bosje mensen naar een rotspunt te staren; kinderen gilden: look, an eagles nest: and it has a chick in it!! We hebben minutenlang het nest geobserveerd en ineens kwam moeder of vader aangevlogen: woow, dat was de moeite om te zien! Het bleken wel “Ospey’s” te zijn, vertaald via internet: “vishaviken”.
Het was al ver na de middag toen we naar het Zuiden langs “Hayden Valley” kwamen; deze weide staat bekend om zijn vele wildlife, maar er waren enkel hier en daar wat bizons te zien.
We namen ons een broodje bij het iets verder gelegen Yellowstone lake lodge. Wat een prachtige setting voor een salmon sandwich!
Nog wat stops bij enkele stinkende en dampende putten, met als afsluiter de naar mijn mening allermooiste put naar middelaarde: vlak langs het meer; je zou er zo inspringen, tot je hier en daar een bubbel ontdekt die op KOKEND water wijst.
Tussen Yellowstone en het zeer nabij gelegen – en veel bescheidener (in aantal toeristen dan) national park “Grand Tetons” hadden we af te rekenen met wat road work, maar eenmaal we de grillige pieken van de Grand Tetons uit de meren zagen oprijzen, was het genieten.
De nogal gezette parkranger in het eerste visitor center zei ons 3 “must-do” stops; dewelke we braaf deden. Onderweg kwamen we oog in oog met een Coyote (geen foto), en even later stond een koppel ijverig foto’s te maken van – op het eerste zicht – een paard met jong. Wat getwijfeld en toch maar gestopt om ook maar wat beelden te schieten: moeder en kalf waren toen al wat verder weg, maar we gingen er van uit dat we een ELK gezien hadden. Pas vandaag bij het herbekijken van de foto’s, inzoomen, en vragen aan een man op straat, kwamen we tot de vaststelling dat we een Moose met kalf gezien hadden; waaaw, dat stond wel op onze “to-see-lijst”!
Na Jenny lake hadden we het wel even gehad qua natuurschoon, en rond 19u waren we in het leuke dorpje Jackson hole. Dat is een skigebied in de winter, en dat straalt het ook langs alle kanten uit: een Oostenrijkse après ski sfeer maar met toch wat grandeur alla “ASPEN”.
Onze logeerplek “Elk Country Inn” is denk ik de minst goede prijs-kwalitait verhouding van de hele reis, but hey; you can’t winn them all!
Het werd al schemerig toen we te voet in het centrum aankwamen; nog wat super gezellige winkeltje afgestruind, en daarna overheerlijke steak – Jurgen zelfs een buffalo steak - gegeten op een gezellig terrasje.
Het was zaterdagavond, dus het centrum bruiste: de bar waar we waren, however, was leuker geweest met een grote bende. Tegen middernacht lagen we toch weer in onze Queen-size; we hebben het voornemen morgenvroeg WEL vroeg uit de veren te gaan voor wildlife-spotting
Geen opmerkingen:
Een reactie posten