maandag 27 juli 2009

dinsdag 21 juli 2009

We vonden dat we vorige week nog niet echt voldoende van het National Park “Glacier” hadden gezien, en we calculeerden in om een stukje van de “going-to-the-sun-road” te doen en terug om zo via Kalispell terug naar Canada te gaan.
Jurgen zat door de zolen heen van z’n wandelschoenen, dus we gingen eerst een winkel binnen voor nieuwe hike-boots. Het was nog een lokale winkel, groot en blijkbaar dé jagers-benodigdheden winkel van de buurt; onze mond viel open van verbazing: rekken en rekken vol met grote jachtgeweren, en in de toonbank revolvers. In de rest van de winkel kon je terecht voor camouflagekleding (zelfs voor kinderen vanaf 3 jaar!), grasnetten, schuilhutten, ontbeningsmessen, … en achteraan in de winkel een schoenenafdeling waar Jurgen na veel passen slaagde voor quasi dezelfde boots als de mijne.
Het was al na half 11 toen we aan het begin van het park Glacier waren. Daar was het al loeidruk en we kregen in de smiezen dat we niet de weg door het park en terug konden doen; vandaar de beslissing om via de andere kant terug naar Canada te rijden; over de autostrades en door onze vertrekstad Calgary.



De going to the Sun-Road was magnifiek! Over de Logan-pass lag er hier en daar nog ijs, waar menig toerist zich op aan het uitleven was. Er was ook een natuurlijke tunnel in het ijs (gemaakt door een warmer riviertje dat eronderdoor loopt). Hoewel die echt elke moment kon instorten, ging bijna iedereen er eens door, zo ook Jurgen.


ijsballen gooien bij +22°

Jammer genoeg was er geen hike-tijd op overschot, enkel wat foto-stops bij viewpoints.


Ook geen wildlife meer gezien, enkel wat van die grote zwarte kevers. We dachten dat het een “Bark-beetle” moest zijn; de kever die de laatste jaren zowat 1/5 van de dennebomen in de Rocky Mountains heeft doodgemaakt, maar het bleek een June-beetle te zijn.


We volgden weer de lange weg terug naar Calgary; over de Canadese grens, en langs de grote boerderijen en prachtige gele koolzaadvelden.


Jurgen deed de volledige weg weeral alleen, maar tegen de tijd dat we Banff naderden had hij bijna een relatine-pilletje nodig.

Banff is een Nationaal Park, waarin het gelijknamig stadje Banff ligt. In de winter zijn hier enkele skipiste’s, waardoor het stadje vrij chique is; Louis Vitton winkel bvb, dat zegt genoeg.
Ons hotel voor 1 nacht hier (nog geboekt 2 dagen voor vertrek) is nieuw en heel gezellig. Het zwembad alias hot tub is prachtig; juist gemaakt als ware het een grot. Inclusief sauna! Maar het water was zo vreselijk warm dat je er eerder onpasselijk van werd dan dat het weldaad gaf: zal wel bedoeld zijn om op te warmen na een skidag van -10°.
Deze avond hadden we een rendez-vous met de papa en mama. We zijn gaan eten bij de Italiaan; 4 strawberry-mojito’s & pasta.


Daarna nog wat shopjes gedaan die wat later open waren, en een espresso gaan drinken bij een zaakje waar een koffie-kilster werkt. Het was al 1u in de nacht toen we van bij de folks hun hotelkamer naar de onze liepen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten